Interview met Dominique Beets van Hairstyling Dominique te Oosthuizen

Een hele opgave om onze drukke agenda’s naast elkaar te krijgen en een gaatje te vinden voor het interview maar, dan hebben we ook wat. Ik was welkom op de prachtige boerderij van Dominique in Warder waar Dominique mij vertelde over het ontstaan, de ontwikkeling en waar ze nu staat met haar prachtige kapsalon in Oosthuizen aan de Raadhuisstraat.

Allereerst de vraag van Esther Ophoff-Blom aan Dominique: ‘Ik vind het zo knap wat ze doet en maatschappelijk betrokken is bij mensen die een haarprobleem hebben. Hoe heb je je zo goed kunnen specialiseren in haarstukken voor mensen die ziek zijn? Wat een mooie drijfveer heb je.“

Dominique: “Tja, dat is wel een dingetje, waar moet ik beginnen. Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe het is voor mensen als je je haar verliest door bijvoorbeeld een haarziekte of bijvoorbeeld kanker. Dat doet zoveel met mensen en daarom heb ik des te meer een drijfveer om mijn steentje bij te dragen dat iedereen recht heeft op mooi haar. Bij ziekte zitten emoties en bij het uitzoeken van een mooi haarwerk zitten ook die emoties. Ik probeer daar geen slaatje uit te slaan maar er juist voor te zorgen dat we voor ieder budget mensen kunnen helpen met een mooi haarwerk. Daar haal ik heel wat voldoening uit en geniet er van als mensen er weer stralend uit zien. In zo’n geval wil ik niet commercieel zijn, daar heb ik de salon voor”.

Thuis bij Dominique leek ze zich te realiseren dat haar winkel dit jaar 25 jaar bestaat. Ze is begonnen in een pandje aan de Raadhuisstraat, tegenover de oude drukkerij. Daar groeide ze al snel uit haar jasje en was de start van een nieuw pand geboren. Dat is het pand waar Hairstyling Dominique nu nog steeds in gevestigd is. Op 20 jarige leeftijd begon Dominique met haar bedrijf en is het uitgegroeid tot wat het nu is: “Dat heb ik niet alleen gedaan, kon ik ook niet alleen maar ben ik mijn personeel erg dankbaar voor. Ze hebben er voor een groot deel aan bijgedragen dat het is wat het nu is en ben daarom ook apetrots op hun en op mezelf”

In de tuin van de boerderij in Warder zitten we lekker in de zon en tikt de tijd weg als je lekker zit te kletsen over wat ze heeft mogen doen in haar leven. Dominique woont samen met haar vriend, Adriaan Bon die ze eigenlijk haar man noemt. Samen hebben ze drie kinderen.

Ze werkt, waar het vroeger zes was, vier dagen per week, doet zelf de boekhouding maar heeft ook vast personeel: Karin, Berna en Petra. Dochter Senna is het jongste personeelslid maar helpt alleen waar Senna het leuk vindt en het kan. Ze is immers 12 maar is graag bij haar moeder in de salon om allerlei klusjes te mogen doen.

Vraag van Albin: “Wat voor baas ben jij eigenlijk”?

Antwoord Dominique: “Tja, wat voor baas ben ik. Ik vind dat lastig maar wil je zeggen dat mijn personeel al best lang bij me werkt. Wat voor baas ben ik dan? Ik denk dat dat genoeg zegt. Ik probeer wel over te komen als collega van de meiden maar soms móet je wel baas zijn. Ik wil wel dat de lat hoog ligt, dat verwacht ik van mezelf en daarom ook van mijn personeel. Wanneer het nodig is, wil ik er voor mijn personeel zijn. Maar, ik wil ook dat we er zijn voor de klanten en dat klanten een warm gevoel hebben wanneer ze bij ons komen”.

Dominique geeft verder aan dat het best lastig is om een zaak te hebben in een klein dorp als Oosthuizen. In Amsterdam kunnen ze het verklooien maar hier word je meteen met de grond gelijk gemaakt als iets niet helemaal naar wens is. Ik ben daarom al onze vaste klanten dankbaar dat ze terug blijven komen.

Dat was mooi om met de waardering naar de klanten af te sluiten. Op de vraag wie ik de volgende keer mag interviewen:

Dominique: “Je mag Rene en Helen de Boer eens interviewen. Ik ben benieuwd hoe het hen vergaat nu ze ruim een jaar bezig zijn en ben benieuwd hoe het Helen vergaat met het verschonen van de lakens in hun prachtige B&B in Warder of all places”.

Dominique wordt bedankt voor de gastvrijheid, op naar de volgende in “De oude school”